آیا اضطراب ژنتیکی است؟

عوامل بسیاری مانند مشکلات خانوادگی، شرایط مالی، روابط شخصی، سلامت جسمانی، سیاست های جهانی و حتی کارهای روزانه می‌توانند باعث ایجاد اضطراب و استرس در ما باشند. اضطراب به احساس ترس، نگرانی، عصبانیت یا دلشوره داشتن اشاره دارد. همه‌ افراد ممکن است این احساس را تجربه کرده باشند که گاهی می‌تواند مفید باشد، برای مثال اگر در معرض خطر باشید مغز شما با احساس اضطراب شما را وادار می‌کند که به دنبال محیطی امن باشید. اما برخی از افراد ممکن است علائم اضطراب بالینی قابل توجهی را تجربه کنند.حال سوال اینجاست که چه چیزی باعث می شود برخی افراد علائم اضطراب بالینی قابل توجهی پیدا کنند؟ آیا ژنتیک در بروز اضطراب نقش دارد؟

استرس اصطلاحی است که در دهه ۱۹۳۰ ابداع شد و در ابتدا به واکنش غیرعادی بدن در مقابل هر تقاضا یا تغییری اشاره داشت. استرس انگیزه ای را ایجاد می‌کند که ما برای تغییر رفتار خود نیاز داریم و می‌تواند خوب و بد باشد به عنوان مثال مقدار کمی استرس باعث می‌شود که ما صبح ها از خواب بیدار شویم و مسئولیت های روزانه ما را یادآوری می کند. توانایی مقابله با استرس ارتباطی تنگاتنگ با دو عامل محیطی و ژنتیک دارد.

تاثیر ژنتیک بر اختلالات روانی

اکثر اختلالات روانپزشکی دارای عوامل قوی وراثتی هستند، به طوری که بر اساس آمارها و تحقیقات علمی، ژن ها تا ۷۵ درصد در اختلال کم توجهی-بیش فعالی یا سکیزوفرنی، ۲۵ تا ۴۰ درصد در اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) و وسواس فکری-عملی (OCD) نقش دارند.

مانند بسیاری از تشخیص های سلامت روان، اضطراب دارای یک جزء ژنتیکی است. با این حال، یک استعداد ژنتیکی تضمین نمی کند که فردی به اختلال اضطراب مبتلا شود. علاوه بر این، برخی از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی سابقه خانوادگی اضطراب را گزارش نمی کنند.

آیا اضطراب ژنتیکی است؟

بدن ما بین ۲۰۰۰۰ تا ۲۵۰۰۰ ژن دارد که از رنگ چشم تا قد ما را تحت تاثیر قرار می دهد. ژن ها می‌توانند به خوبی با محیط تعامل داشته باشند. برای مثال اگر یک حادثه آسیب‌زا برای فردی پیش بیاید، بیان ژنتیکی او ممکن است در جهت سازگاری با آسیب پیش آمده تغییر کند و این تغییر به طور ژنتیکی از طریق اپی ژنتیک منتقل می‌شود.

تحقیقات راجع به نقش ژنتیک در اختلال اضطراب طی سال ها اخیر پیشرفت فراوانی داشته است. با تحقیق بر روی دوقلوهای یکسان ثابت شده است که اختلال اضطراب دارای یک جزء ژنتیکی است. البته تحقیقات بیشتری برای درک اینکه کدام ژن باعث ایجاد این اختلال می‌شود و تعامل آن با عوامل محیطی مانند استرس و تروما چگونه باعث اختلال اضطراب در فرد می‌شود نیاز به مطالعات تکمیلی دارد.

بیشتر بخوانید: تفاوت ترس و اضطراب چیست؟

آیا فرزندان من نیز اضطراب خواهند داشت؟

بسیاری از والدینی که دچار اختلال اضطراب هستند، ممکن است این سوال مواجه شوند که آیا فرزند آن ها نیز در آینده ممکن است دچار این مشکل باشد؟ در پاسخ باید گفت اگر شما اضطراب دارید فرزندان بیولوژیکی شما به احتمال بیشتری نسبت به جمعیت عادی ممکن است در معرض اختلال اضطراب باشند، البته اضطراب ژنتیکی به طور قطع نیست. بسیاری از افرادی که در خانواده آن ها اختلال اضطراب به صورت ژنتیکی وجود داشته است، به این بیماری دچار نشده‌اند. با پیشرفت تحقیقات در مورد ژنوم انسان ممکن است در آینده بتوان پیش بینی نمود که آیا فردی اختلال اضطراب را به ارث خواهد برد یا نه.

آیا تشخیص اضطراب ژنتیکی امکان پذیر است؟

اگر کودک شما علائمی مبنی بر اختلال اضطراب نشان می‌دهد، تجربه شما در حمایت از آن ها و درک علائم بیماری آن ها می تواند کمک کننده باشد. شما می توانید به فزرندتان کمک نمایید تا از خدمات مشاوره و درمان جهت مدیریت علائم استفاده نماید و مهارت‌های مقابله با آن و برقراری ارتباط موثر و مناسب بیاموزد. آسیب هایی که در دوران کودکی به او وارد می‌شود مانند تجربه های تلخ و ناخوشایند ممکن است خطر ابتلا به اختلال اضطراب را افزایش دهد. سطح هورمون‌ها نیز یکی از عوامل دخیل در این اختلال است.

اگر یکی از اعضای خانواده شما دچار اختلال اضطراب است به انواع مختلف این اختلال و علائم آن آگاه باشید و همچنین به سطح اضطراب خود و اعضای خانواده خود توجه کنید. اگر دارای فرزند هستید به آن‌ها بگویید که می توانند درباره میزان استرس و نگرانی های خود با شما صحبت نمایند. از آن‌جایی که اگر از همان ابتدا درمان و مداخله شروع شود تا حدود بسیاری از وخیم شدن وضعیت جلوگیری خواهد شد، برقراری ارتباط آزاد با فرزندتان در این مسیر بسیار سودمند است.

روش های درمان اضطراب

کلام آخر

اختلالات اضطرابی یکی از شایع ترین اختلالات روانی است که از هر ۱۰ نفر، یک نفر در سال به آن مبتلا می شود. در حالی داشتن سطحی از اضطراب کمک می کند تا در مقابل برخی خطرها ایمن باشید، اما همچنین می تواند به شدت افراد را تحت تاثیر قرار داده، به طوری که افراد نتوانند کار کنند یا حتی خانه های خود را ترک کنند. در حقیقت، اضطراب بالینی به این معنی است که ترس و سایر علائم با رویدادهای واقعی تناسب ندارند و منجر به پریشانی و ناتوانی قابل توجهی می شوند.

اما سوال اینجاست که آیا اضطراب ژنتیکی است و ممکن است از نسلی به نسل دیگر منتقل یابد؟ همانند بسیاری از اختلالات سلامت روان، ژنتیک در اضطراب نیز نقش دارد. اگرچه بسیاری از افراد بدون داشتن پیشنه خانوادگی از انواع اختلالات اضطرابی رنج می برند، اما نقش ژن ها در اختلالات روانی به همراه عوامل محیطی می توانند نقش موثری در بروز اختلالات اضطرابی افراد داشته باشد. با اینکه نقش ژنتیک در اضطراب هنوز در آغاز راه تحقیقات است، اما آزمایش‌های ژنتیکی وجود دارد که می‌تواند مشخص نماید که بهترین دارو در درمان شما کدام است.در پایان توصیه می شود در صورت مشاهده نشانه های اضطراب ژنتیکی در خود از کمک های تخصصی استفاده کرده و به بهترین روانپزشک تهران مراجعه نمایید.