یاس و ناامیدی در معنای لغوی به معنای فقدان امید و برآورده نشدن انتظارات تعبیر شده است. نا امیدی احساسی است که با کمبود امید، خوش بینی و اشتیاق رخ می دهد. افراد مبتلا به افسردگی، دچار یاس و نا امیدی می شوند و اغلب انتظار هیچ نوع پیشرفت و یا موفقیتی در آینده را برای خود ندارند. در این مقاله قصد داریم بیش تر در مورد حس یاس و نا امیدی و روش های درمانی آن صحبت نماییم.
حس فقدان چیست؟
به عنوان یک حس، یأس به احساس پشیمانی یا اندوه ناشی از فقدان مربوط می‌شود که این حس فقدان می تواند شامل از دست‌دادن یکی از عزیزان یا تغییر در موقعیتی باشد مانند از دست دادن شغل یا خانه، گرفتن نمره پایین در امتحان یا جواب آزمایش پزشکی بد.
عوامل ابتلا به افسردگی و نا امیدی چیست؟
افراد به دلایل مختلفی دچار حس یاس و نا امیدی می شوند. فقدان می‌تواند عوامل زیر را سبب شود :
- گوشه‌گیری
- انزوا طلبی
- عدم تمایل به حضور در جمع های مختلف دوستانه و خانوادگی
- راضی نبودن از زندگی
- تحمل فشار های مختلف ناشی از مشکلات متعدد در زندگی
درست همان‌طور که هرکسی به دلیلی نا امید می‌شود، پاسخ هر کس به این احساس نیز متفاوت است. این احساس باعث می‌شود تا فرد علایق خود را به موضوعات مهم، فعالیت ها، رویداد ها یا افراد از دست بدهد. حتی چیزهایی که قبلاً برایشان مهم بوده اند دیگر ارزش ندارند. احساس یأس غالباً با احساس ناتوانی، درماندگی، دل کندن، اسارت، افسردگی و انزوا همراه است.
نا امیدی چگونه می تواند بر سلامت روان تاثیر بگذارد؟
نا امیدی سبب مشکلات زیادی می شود که این مشکلات عبارتند از :
- بهداشت رفتاری و روانی از جمله افسردگی
- اضطراب
- اختلاف دو قطبی
- اختلالات خوردن
- استرس پس از سانحه
- وابستگی به مواد
- ایده های خودکشی
بسیاری از افرادی که نا امیدی را تجربه می کنند ممکن است تحت تاثیر مشکلات روانی مانند افسردگی قرار بگیرند. ناامیدی ممکن است همیشه همراه با یک مشکل خاص رخ ندهد ولی ویران کننده باشد. حس ویرانی، نه تنها احساس بهزیستی و ثبات فرد را به خطر می اندازد، بلکه ممکن است انگیزه او را برای استفاده از منابع موجود یا درخواست کمک سلب نماید.
افرادی که دچار یاس و نا امیدی شده اند، چه ویژگی هایی دارند؟
کسانی که به نا امیدی مبتلا می شوند اغلب این جملات را با خود تکرار می کنند :
- وضعیت من هیچ وقت بهتر نخواهد شد.
- من هیچ آینده ایی ندارم.
- هیچ کس نمی تواند به من کمک کند.
- باید تسلیم شوم.
- خیلی دیر شده است.
- هیچ امیدی نیست.
- دیگر هیچ وقت احساس خوشحالی نخواهم داشت.
نا امیدی بر سلامت جسم چه تاثیری دارد؟
ناامیدی سبب استرس و اضطراب زیاد در افراد می‌شود. استرس و اضطراب زیاد باعث می شود تا جسم افراد آسیب بیش تری ببیند و سبب بروز بیماری ها و مشکلات زیادی شود. این مشکلات عبارتند از :
- مشکلات معده
- بیماری‌های قلبی
- فشارخون بالا
- احساس خستگی شدید
- چاقی
- کاهش سیستم ایمنی بدن
چه روش های پیشگیری و درمانی برای حس یاس و ناامیدی وجود دارد؟
روش های مختلفی برای جلوگیری از ناامیدی و درنتیجه افسردگی وجود دارد که به چند مورد از آن ها می پردازیم.
به چالش کشیدن نا امیدی
زمانی که فرد دچار ناامیدی می شود اغلب احساس می کند که هرگونه تلاشی بی فایده است و این فکر می تواند انسان را در چرخه ی بی پایان نا امیدی فرو ببرد. برای متوقف کردن این چرخه باید نا امیدی را به چالش کشید و این کار به احساس اشتباه یاس کمک بسیاری می کند.
ابتکار عمل داشتن
کارهایی که ممکن است به بهبود شرایط کمک کند ازمایش شود. به طور مثال پیاده روی و شام خوردن با دوستان می تواند سبب بهبود این احساس شود. برای اینکه فرد متوجه شود که به احساس اشتباه نا امیدی دچار شده است باید ابتکار عمل به خرج داد.
توجه به مسائل الهام بخش
بهتر است به جای اینکه مدام به مسائلی که نمی توان آن را تغییر داد، به مسائلی فکر داده شود که می توان آن ها را تغییر داد.
فکر کردن به اتفاقات و چیز های خوب و ارزشمند
ممکن است فرد فکر کند که مسئله ایی که به خاطر آن به نا امیدی مبتلا شده است تمام زندگی آن را تحت تاثیر قرار داده است. بهتر است در چنین شرایطی به چیز های خوب دیگری که وجود دارد فکر شود مانند خانواده، دوستان، سلامتی و … .
دید وسیع تر نسبت به زندگی
باید به زندگی اینگونه نگاه کرد که مشکلات فقط بخش کوچکی از آن آنچه برای انسان اتفاق میفتد، می باشد. نباید انسان به خودش اجازه دهد تا ترس و اضطراب به تمام زندگی او غلبه کند. یکی از بهترین راه های غلبه بر احساس ناامیدی، کمک به شخص دیگری است که احتیاج به کمک دارد. این به فرد کمک می کند بپذیرید که تنها نیست و ممکن است شرایطی که در آن است آنقدر که تصور می کند، بد نباشد.
نگاه کردن به مسائل از بیرون
فرد باید سعی کند بدنبال راه حل های خلاقانه ای باشد که معمولاً به آن ها فکر نمی کند. تحقیقات و مطالعات می تواند راه های جدیدی را پیش روی فرد بگذارد. همچنین می توان با یک دوست، مربی یا مشاور مشورت شود.
در لحظه زندگی کردن
گاهی باید زندگی را بدون امید به تغییر و آن گونه که هست پذیرفت. کودکان تا زمانی که یاد بگیرند باید برای آینده برنامه ریزی کنند، در لحظه زندگی می کنند بدون اینکه نگران فردا باشند. ممکن است کودک از شکستن یک اسباب بازی ناراحت شود، اما خیلی سریع فراموش می کند و سرگرم اسباب بازی دیگری می شود.
خودداری از انزوا
فرد نباید خود را از دنیای خارج جدا کند حتی اگر واقعا این احساس در فرد وجود دارد که تنهاست. انزوا باعث می شود احساس انزوا و افسردگی در فرد تشدید شود. انجام فعالیت های مورد علاقه مانند نشستن در کنار خانواده و رفتن به کافی شاپ همراه دوستان می تواند به افرادی که به نا امیدی مبتلا هستند کمک کند.
شناخت درمانی
شناخت درمانی ثابت کرده است که می تواند به نوعی درمان مؤثری برای افرادی باشد که ناامیدی را تجربه می کنند. این نوع درمان، افکار و مفروضات منفی فرد را هدف قرار می دهد. از آنجا که شناخت درمانی مستلزم آن است که افراد تحت درمان، اعتبار فرضیات خود را با دقت مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند، افرادی که با احساس ناامیدی روبرو هستند، ممکن است در ابتدا در برابر این روش مقاومت کنند. با این حال، متخصصان درمانی اغلب می توانند با اولین کار با شخص تحت درمان برای رفع این احساسات، غالباً با تمرکز بر تقویت عزت نفس، بر این مانع غلبه کنند.
۰ Comments