اختلال وسواس کندن پوست؛ از علائم تا درمان آن

وسواس کندن پوست (Excoriation disorder) که با نام درماتیلومانیا (Dermatillomania) شناخته می شود، نوعی اختلال روانی به شمار می رود. افراد مبتلا به این بیماری تمایل بسیاری برای کندن پوست خود دارند، تا حدی که به آن آسیب می زند. به منظور آشنایی بیشتر با علل، علائم و درمان اختلال کندن پوست بدن تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

درماتیلومانیا (وسواس کندن پوست)

درماتیلومانیا یا اختلال وسواس کندن پوست، یک بیماری روانی است که به اختلال وسواس فکری-اجباری مرتبط است. این اختلال با نیاز به برداشتن مکرر پوست مشخص می شود که منجر به آسیب پوستی و حتی مختل شدن زندگی فرد خواهد شد.

این اختلال یک رفتار تکراری متمرکز بر بدن است که اغلب در نوجوانی یا بعد از بلوغ شروع می شود، اما می تواند در کودکان یا بزرگسالان نیز رخ دهد. برخی از متخصصان آن را اختلال تخلیه یا برداشتن نوروتیک پوست می نامند. صرف نظر از اینکه متخصص سلامت روان یا پزشک خانواده شما آن را چه می نامد، این یک اختلال واقعی است و افرادی که از آن رنج می برند معمولاً نمی توانند به تنهایی آن را متوقف کنند.

علائم درماتیلومانیا

برای تشخیص اختلال وسواس کندن پوست، باید بدانید که علائم و نشانه‌های آن چگونه هستند. برخی از علائم آشکار درماتیلومانیا عبارتند از:

• برداشتن اجباری و مکرر پوست تا حدی که باعث آسیب بافتی شود.
• برداشتن و آسیب بافتی منجر به ناراحتی قابل توجهی برای فردی می شود.
• کندن پوست باعث ایجاد مشکلات قابل توجهی در محل کار، مدرسه، زندگی اجتماعی یا سایر فعالیت های منظم فرد می شود.
• آسیب پوستی محدود به یک ناحیه نیست و می تواند تما بدن به ویژه کندن پوست لب، پوست دور ناخن ها و نواحی دیگر را شامل می شود.

همچنین غیر معمول نیست که افراد مبتلا به درماتیلومانیا به اختلالات روانی همزمان دیگری مانند افسردگی، اضطراب یا اختلال وسواس فکری-اجباری مبتلا باشند.

علاوه بر این، افراد مبتلا به علائم درماتیلومانیا لزوماً مجبور نیستند از یک مشکل پوستی اساسی (مانند آکنه، گزش حشرات، خراشیدگی، بثورات پوستی) رنج ببرند تا هوس کنند. افرادی که از این عارضه رنج می برند اغلب به پوست آسیب وارد می کنند.

بیشتر بخوانید: اختلال جویدن ناخن؛ علل، علائم و راه های درمان آن

علت وسواس کندن پوست

محققان اطلاعات کافی برای دستیابی به مجموعه ای واضح از علل درماتیلومانیا را ندارند، اما آنها نظریه پردازی می کنند که تعدادی از عوامل می توانند در ایجاد آن در افراد مستعد نقش داشته باشند:

• ژنتیک: افرادی که والدین یا خواهر و برادری با اختلال کندن یا زخمی کردن پوست یا سایر اختلالات مرتبط دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
• استرس: تحقیقات کنونی نشان می‌دهد که یکی دیگر از دلایل اختلال وسواس کندن پوست ممکن است استرس‌های زندگی باشد که منجر به اضطرابی می‌شود که فرد با برداشتن پوست با آن مقابله می‌کند.
• تروما: گاهی اوقات یک رویداد منفرد و بسیار آسیب زا می تواند باعث شروع این وضعیت شود

درمان وسواس کندن پوست

تحقیقات بیشتری در مورد درمان درماتیلومانیا مورد نیاز است، اما برخی از مطالعات نشان می‌دهند که درمان شناختی رفتاری (CBT) و دارو درمانی دو رویکر اصلی برای درمان این اختلال به شمار می رود.

درمان شناختی رفتاری (CBT)

درمانگران معمولاً ترکیبی از انواع مختلف CBT (درمان رفتاری شناختی) استفاده می کنند، اما رایج ترین مورد استفاده، آموزش تغییر عادت (HBT) است. با HBT، درمانگر به بیمار می آموزد که از محرک های جلسات برداشتن پوست خودآگاهتر شود. در مرحله بعد راه های جایگزین برای مقابله با این محرک ها را به بیمار آموزش می دهد.

یکی دیگر از راه های موثر برای کمک به افراد برای جلوگیری از برداشتن پوست شامل CBT مبتنی بر ذهن آگاهی است. ذهن آگاهی به فرد کمک می کند تا به سادگی یاد بگیرد که استرس درونی ناشی از فرآیندهای فکری یا رویدادهای بیرونی را به عنوان بخشی از زندگی بپذیرد. درمانگر به فرد یاد می دهد که ناراحتی مشکل واقعی نیست، مکانیسم مقابله او (یعنی انتخاب) است.

دارو درمانی

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) ممکن است در درمان درماتیلومانیا مفید باشند. برخی از SSRI های رایج عبارتند از:

• فلوکستین
• فلووکسامین
• اسیتالوپرام

از آنجایی که هر فرد به گونه‌ای متفاوت به دارو واکنش نشان می‌دهد، تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود کدامیک، در صورت وجود، در درمان درماتیلومانیا بهترین عملکرد را دارد.

جلوگیری و درمان کندن پوست اطراف ناخن

علاوه بر شیوه ای درمانی ذکر شده در بالا روش های سریع و آسانی برای درمان کندن پوست انگشتان دست و اطراف ناخن ها وجود دارد که عبارتند از:

• دستان خود را مشغول نگه دارید، به خصوص زمانی که میل به انتخاب دارید. اگر بتوانید به مدت ۱۵ دقیقه یا بیشتر از این تمایل خودداری کنید، می توانید از آن اجتناب کنید. دفعه بعد، سعی کنید مدت زمان بیشتری را نگه دارید.
• با استفاده از صابون ضد باکتری یا پاک کننده بدون روغن، تا حد امکان پوست خود را بدون زخم نگه دارید. توصیه می شود به لاین منظور به متخصص پوست مراجعه کنید.
• تمام ابزارهایی را که ممکن است برای برداشتن پوست استفاده کنید (مانند موچین، سنجاق) دور بریزید.
• هنگامی که میل شدید به کندن پوست دارید، فعالیت دیگری مانند فشار دادن توپ استرس را جایگزین کنید.

این نکات در مورد اینکه چگونه کندن پوست لب، ناخن، انگشت و سایر نقاط بدن خود را متوقف کنید، موثر است. با این حال، درمان های تخصصی مانند مصرف دارو و CBT برای کنترل و درمان قطعی وسواس کندن پوست اهمیت بسزایی دارد.

بسیاری از افرادی که از شرم و خجالت ناشی از این اختلال رنج می برند، نمی دانند که کمک وجود دارد، بنابراین همچنان وضعیت خود را پنهان می کنند و در سکوت از آن رنج می برند. لذا به این عزیزان توصیه می شود برای درمان به بهترین روانپزشک تهران مراجعه کنند.